Ontboeken en Inholland

Het bericht dat de bibliotheekcollectie van Hogeschool Inholland per september 2015 volledig digitaal wordt, sloeg natuurlijk in als een bom in bibliotheekland. En er werd kritisch op gereageerd:

Foliaweb van de Hogeschool Amsterdam
Judith van Hooijdonk van Hogeschool Zuyd
Raymond Snijders van Hogeschool Windesheim

Bert Zeeman van de Universiteit van Amsterdam  durfde zelfs te wedden dat Inholland ook in 2016 nog over een fysieke bibliotheek beschikt.

Geen fysieke exemplaren meer om te bestellen, te ontsluiten, te plastificeren en uit te lenen. Dat zal vast veel goedkoper zijn. Maar het is de vraag of het onderwijs genoegen neemt met dit van hogerhand opgelegde beleid en of de uitgevers wel genegen zijn om de boekencollectie nu opeens digitaal aan te gaan bieden. Die collectie is nu nog grotendeels alleen op papier beschikbaar en in het Nederlands, zoals bij de meeste hogeschoolbibliotheken. Bovendien is het maar de vraag of studenten schermteksten even goed en graag lezen als papieren teksten.

Het bericht leverde echter ook een nieuw woord op, dat weliswaar nog niet is opgenomen in het woordenboek, maar al steeds vaker opduikt op internet: 'ontboeken'.
In dagblad Trouw van 25 februari jl. wijdde Jaap de Berg er een berichtje aan in zijn taalrubriek. Ontboeken was tot nu toe vooral bekend als 'annuleren', maar sinds steeds meer bibliotheken digitaal gaan en zich 'ontdoen van (papieren) boeken', krijgt het woord 'ontboeken' een nieuwe betekenis.
Kampioen ontboeken lijkt de hogeschool Inholland te worden.

Gelukkig lees ik op een oude blogpost van Gerrit Komrij:
Op Internet is het boek volop aanwezig. Het boek van vroeger en het boek van straks. Het boek is daar van dag tot dag boekiger geworden én het boek is daar steeds meer aan het ontboeken. Zowel het een als het ander.