Lijd ik aan infobesitas? In Trouw las ik dat je dan bang bent iets te missen en er niet bij te horen. Er schijnt een hele generatie jongeren aan te lijden.
Ik betrap mezelf erop dat ik ook thuis mijn Google Reader zit te checken en alle leuke toepassingen die genoemd worden in andermans blogs wil uitproberen. Dat levert weer een veel te lange to do-lijst op.
Laat ik me maar beperken tot de kern. Ik ga vandaag nog een aantal feeds weggooien. Als het echt belangrijk is komt het wel boven drijven in die paar blogs die ik nog volg.
Het is soms verwarrend maar toch ook heel leuk dat ons vak zo in ontwikkeling is. En het volgen van al die 2.0-Dingen is eigenlijk zoals het bijhouden van vakliteratuur. Ik moet het alleen nog beter zien in te passen in mijn huidige werkzaamheden.
Ik zie in ieder geval veel leuke 2.0-mogelijkheden voor Xplora:
- een Xplora-weblog met actueel nieuws, zoals bijv. Fontys dat ook doet Of de aanwinsten die nu op de LCD-schermen staan meer onder de aandacht brengen via een blog, zoals ze dat bij de UB Groningen al langer doen.
- Onze eportfolio in BB omzetten in een besloten weblog (op uitnodiging)?
- RSS feeds inzetten bij databanktraining en onder de aandacht brengen bij docenten. Ze kunnen hun eigen SDI-profielen samenstellen m.b.v. databanken en Google.
- RSS feeds (of desnoods email-alerts) gebruiken in de OPC om onze aanwinsten te verspreiden, zoals mijn eigen biebje in boxtel dat al langer doet. Ook al staat dat niet duidelijk op de site en wist het personeel aan de balie dat ook nog niet ;-)
- Beeld inzetten! Bijv. met Flickr. De huidige generatie studenten (en docenten?) is beeld-gericht. Dus moeten er foto's in onze catalogus en leuke (vaak wisselende) foto's op onze website. Zoals Dok dat doet in Delft?
En er zijn genoeg voorbeelden van bibliotheken die al veel verder zijn met web2.0, daar kunnen we dus fijn gaan spieken (en voorbeelden verzamelen in Delicious).
Dus collega's... waar wachten we nog op?
Ik heb het op kleinere schaal. Zodra de postbode is langs geweest veer ik op en ren naar de brievenbus. Spannend om post te krijgen. Toen ik met verlof thuis was had ik de tic ontwikkelt om 20 per dag in de brievenbus te kijken of er nog post was. Van mezelf mocht ik nog maar 1x per dag in de brievenbus kijken. Nu gaat het weer. En ik wordt daarbij ook een beetje geholpen door mijn jeugdige. Zij is tegenwoordig de eerste die in de brievenbus kijkt en de post er uit haalt en aan mij geeft.
BeantwoordenVerwijderenDus, verzet je tegen je dwangmatige handelingen. De belangrijkste nieuwsberichten komen vanzelf naar je toe ...
@Frieda Dan valt het met mij nog wel mee...
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je bemoedigende woorden.